ارتباط بین آبله مرغان کودکی و بزرگسالی چیست؟
نتایج بررسی‌های جدید محققان نشان می‌دهد قرار گرفتن دوباره در معرض ویروس آبله مرغان، خطر ابتلا به زونا را در بزرگسالی کاهش می‌دهد.
زونا یک بیماری ویروسی است که در نتیجه فعالیت دوباره ویروس "واریسلا"( آبله مرغان) بروز می‌کند. بعضی افراد معتقد هستند اگر کسی در دوران کودکی به آبله مرغان مبتلا شود و دومرتبه در معرض ویروس واریسلا قرار بگیرد، دچار بیماری زونا نمی‌شود. موضوع قابل توجه اینکه کاهش شیوع آبله مرغان، اثرات محافظتی قرارگیری دوباره در معرض این ویروس را محدود می‌کند؛ در نتیجه میزان شیوع عفونت زونا در میان افراد مسن افزایش می‌یابد.
گروهی از محققان انگلیسی داده‌های پزشکی ۹ هزار و ۶۰۴ فرد را که بین سال‌های ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۸ به زونا مبتلا شدند، بررسی کردند. پژوهشگران احتمال بروز زونا را در میان این افراد، دو دهه پس از قرارگیری در معرض ویروس آبله مرغان ارزیابی کرده و آن را با احتمال بروز این بیماری در دوره زمانی که در معرض این ویروس قرار نداشتند، مقایسه کردند.
علائم آبله مرغان:
یک فرد بزرگسال مبتلا به آبله مرغان ممکن است ابتدا علائم شایع یک بیماری ویروسی را تجربه کند. این موارد عبارتند از:
- درد بدن
- خستگی
- سرفه
- تب
- گلو درد
بعداً ممکن است فرد متوجه ضایعات پوستی بیماری آبله مرغان شود. پزشکان این تاول‌های پر از مایع را وزیکول” می‌نامند.
تاول‌های آبله مرغان معمولاً ابتدا روی سینه، پشت یا صورت ایجاد میشود. سپس می‌توانند در مناطق دیگر از جمله پلک‌ها، دستگاه تناسلی و در داخلی دهان پخش شوند.
طبق گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، تاول‌ها یک هفته پس از ظهور شروع به زخم شدن می‌کنند. معمولاً در مراحل مختلف ضایعات وجود دارند. به عنوان مثال ، فرد ممکن است ضایعات وزیکلی پوستی و ضایعات زخمی داشته باشد.
برخی از بزرگسالان که واکسن آبله مرغان را دریافت کرده‌اند، علائم خفیفی را تجربه می‌کنند. پزشکان این را آبله مرغان پیشرفته” می‌نامند.
در این حالت فرد ممکن است دارای چند ضایعه آبله مرغان و علائم بیماری ویروسی باشد.
برخی از افراد پس از واکسیناسیون هنوز طیف کاملی از علائم آبله مرغان را ایجاد می‌کنند.
گروهی از محققان انگلیسی داده‌های پزشکی ۹ هزار و ۶۰۴ فرد را که بین سال‌های ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۸ به زونا مبتلا شدند، بررسی کردند. پژوهشگران احتمال بروز زونا را در میان این افراد، دو دهه پس از قرارگیری در معرض ویروس آبله مرغان ارزیابی کرده و آن را با احتمال بروز این بیماری در دوره زمانی که در معرض این ویروس قرار نداشتند، مقایسه کردند.
این مطلب را هم بخوانید: آشنایی با نحوه محاسبه مالیات ارزش افزوده
یافته های جدید نشان داد که به طور کلی، چهار هزار و ۱۱۶ فرد، زمانی که در معرض ویروس آبله مرغان قرار نگرفتند، به بیماری زونا مبتلا شدند و پنج هزار و ۵۵ نفراز شرکت کنندگان در دوره‌ای که در معرض این ویروس بودند به زونا مبتلا شدند. محققان پس از در نظر گرفتن عواملی مانند سن افراد و فصول سال به این نتیجه رسیدند که احتمال ابتلا به بیماری زونا دو سال پس از قرارگیری در معرض ویروس آبله مرغان، در مقایسه با دوره زمانی که فرد در معرض این ویروس قرار نداشت، حدود ۳۳ درصد کمتر بود.
درمان ها
معمولاً پزشکان درمان‌های حمایتی را برای علائم آبله مرغان توصیه می‌کنند تا زمانی که سیستم ایمنی بدن فرد تکثیر ویروس را متوقف کند.
پزشک ممکن است داروی آسیکلوویر (Zovirax) را برای کاهش مدت و شدت علائم تجویز کند. آسیکلوویر میزان ویروس آبله مرغان را در بدن کاهش می‌دهد.
پزشکان تمایل ندارند که درمان ضد ویروسی را برای کودکان مبتلا به آبله مرغان تجویز کنند، اما می‌توانند آن را برای بزرگسالان تجویز کنند.
فرد باید به محض اینکه متوجه این علائم شد، آسیکلوویر را مصرف کند ، تا مؤثر باشد.
مقاله‌ای در ژورنال BMJ Clinical Evidence گزارش می‌دهد ، بزرگسالانی که در طی ۲۴ ساعت متوجه شوند به آبله مرغان مبتلا شده‌اند و از آسیکلوویر استفاده کرده‌اند ، علائم و نشانه‌های کمتری و با مدت زمان کمتری را تجربه کرده‌اند ، در مقایسه با افرادی که آسیکلوویر مصرف نکرده‌اند.
با این حال، همه بزرگسالان مبتلا به آبله مرغان نیازی به مصرف این دارو ندارند. بدن باید به طور طبیعی با ویروس مبارزه کند، که باید با گذشت زمان برطرف شود.
ن باردار، سالمندان و بزرگسالان دارای سیستم ایمنی ضعیف و احتمالاً مبتلا به ویروس HIV یا سرطان باید برای کاهش خطر عوارض، آسیکلوویر را برای آبله مرغان مصرف کنند.
درباره این سایت